Maria in gay-heaven

Mijn praktijk runnen en daarnaast vliegen blijft iets aparts. De ene keer heb ik zin om op reis te gaan en kom ik teleurgesteld thuis. De andere keer zit ik volledig onverwacht heerlijk te eten in de mooiste oorden met de meest bijzondere mensen.

Terwijl we vliegveiligheid doornemen komt er een opgeroepen laatkomer binnen. Het is die leuke lesbische collega waar ik ooit mee gevlogen heb naar Aruba wat toen werkelijk hysterisch was. Tijdens de vlucht halen we verhalen naar boven. Soms zijn dingen zo leuk en toch vergeet je veel omdat je elke keer andere mensen tegenkomt. Natasja had niets met het paranormale en dat stak ze niet onder stoelen of banken, terwijl ze altijd vriendinnen had die juist heel spiritueel waren.

Meestal geef ik geen readingen op de route maar Natas bleef aandringen. Echt op haar eigen manier. 'Ah, joh rot op ik geloof er toch helemaal niets van dat hele para gedoe. Toe dan, zeg dan eens iets tegen me wat je niet van me kunt weten.' Ze stak enorm de draak met alles en eerlijk gezegd moest ik er erg om lachen, omdat ik voor mezelf wel beter weet en ik het van haar heel goed kon verdragen.

Uiteindelijk ging ik alsnog overstag. Zo kreeg ik op het strand van Aruba zaken over een goede bekende van haar door, die ik verder om privacyredenen niet uit de doeken zal doen. Maar ik kon ze echt niet weten. Ik zag haar ogen steeds groter worden: 'Dit meen je niet joh!' zei ze als echte Rotterdamse.

Over relaties en het verloop ervan zeg ik meestal heel weinig. Al schijn ik bij haar gezegd te hebben dat haar huidige relatie geen stand zou houden en dat ze een andere vrouw tegen zou komen. Tijdens deze vlucht kwam Natasja op alles van toen terug en bevestigde ze dat wat ik bij haar door had gekregen klopte in zowel tijdsbestek als beschrijving van de persoon. Ze zei er wel duidelijk bij dat ze nog steeds niet zoveel gelooft van het paranormale maar dat ook haar huidige vriendin dat weer wel heeft.

Op deze reis gingen we samen heerlijk eten, naar de film en in een bus door de stad. En als afsluiter besloten we een drankje te doen in de 'gay - area' van de stad. Ik was er nog nooit geweest, maar het leek me een uitgelezen gelegenheid om met haar deze wonderlijke 5 dagen af te sluiten.

Terwijl we daar zo zaten op het terras van een café, midden op een kruispunt gelegen aan de Churchstreet, begon Natas te vertellen dat haar oma pas was overleden. Om precies te zijn een maand geleden.

Ons terras lag op de hoek van de straat met als uitzicht de drie andere terrassen op de andere hoeken van de straat. Om ons heen allemaal knipperende stoplichten. Niet alleen staande stoplichten op elke hoek, maar ook hangende stoplichten aan kabels voor de middenbanen. Het was een stralende dag en dit was de ultieme plek om te zitten. Midden tussen de mooie mensen, een biertje te drinken en een goed gesprek te hebben.

Natas vertelde dat haar oma heel oud was en haar zoon (die homo is) en Natas erg hoog had zitten. Oma had tot op haar laatste dag gezegd: 'Ik ben zo trots op jullie, ik ga naar de homohemel.' En dat op 86-jarige leeftijd.

Natasja vertelde lachend dat ze ondanks haar ongeloof in het paranormale toch aan oma had gevraagd of ze een teken kon geven wanneer ze aangekomen was in de homohemel. 'Oma wil je dan alsjeblieft de lichten laten knipperen?' Zij en haar oma hadden hier hartelijk om gelachen maar oma zei: 'Kind, als ik het kan ga ik dat echt doen!' De dag voor haar sterven en zelfs op de dag van het sterven had Natas dit nogmaals gevraagd. En oma doen gieren van het lachen waarna ze dan ook nog de opmerking maakte: 'Ben ik nou nog niet dood? Dit duurt wel heel lang hè?'

Oma had een prachtige dienst in de kerk gehad.

Plots keek ik Natas aan. Een warm liefdevol gevoel overviel me. Zonder dat Natasja ook maar iets vroeg zei ik: 'Natas, ik krijg ineens heel sterk de letters M A R door, ik krijg Maria door.' Ze keek me erg nuchter aan. 'Eh ja, das mijn oma der naam.' En ze zegt een tweede naam: iets katholieks wat eindigt op A. 'Ze is hier zegt ze.' Natas moest even nadenken. 'Nou ja rot op joh, ja ik moest even denken maar ja, dat klopt!'

Daar zaten we aan de Churchstreet, bij een tentje met de naam Rainbow-village. Om ons heen en boven ons knipperden de stoplichten onafgebroken naar hartelust van rood naar oranje en groen. Natas zat met mij, medium. 'Toevallig', jaren nadat we eerder met elkaar gevlogen hadden. En ondanks dat haar oma pas een maand naar genezijde was kwam ze bij mij kraakhelder door. Daar op het terras waar de mooiste mannen en vrouwen in de 'gay-hemel' om ons heen liepen.

Natas gierde het uit van lachen. 'D...is niet normaal dit!'
We keken elkaar aan en keken naar de 2 Coronaatjes die voor ons stonden.
'Pling' oma Maria, proost daar ga je! In de homohemel!