Geef nooit op!
Geef nooit op!
Pietje zwemt al een aantal jaren bij een zwemclub. De jongens en meisjes daar zijn aardig en ze hebben heel veel plezier samen. Een paar keer per week gaat Pietje op zijn fiets naar het zwembad, door weer en wind. Pietje heeft niet altijd zin om te gaan maar als hij eenmaal aan het zwemmen is voelt hij zich heel fijn. Op zaterdagen zwemt Pietje meestal met zijn clubgenoten op wedstrijden die door het hele land zijn.
Marcel is een vriend en clubgenoot van Pietje. Marcel is heel groot en stoer. Marcel heeft ook altijd vriendinnetjes terwijl Pietje vaak vol bewondering naar Marcel kijkt en niet zo in meisjes geïnteresseerd is. Marcel heeft al hele brede schouders en ook gespierde armen. Pietje niet die is klein en slank. Op wedstrijden wint Marcel vaak de eerste prijs en hij verslaat Pietje elke keer! Dus als Marcel 3e wordt dan valt Pietje buiten de prijzen. Marcel is ook zo sterk! Pietje is minder sterk maar heeft wel een hele goede techniek. Vandaag gaan ze allemaal de 1500 meter borstcrawl zwemmen. Dat zijn maar liefst 60 baantjes van 25 meter! Pietje is best zenuwachtig omdat hij zoveel banen moet zwemmen want normaal zwemmen ze op wedstrijden korte afstanden. Marcel is bezig met zich op te warmen door rekoefeningen en Pietje doet fanatiek mee. “Ik heb macaroni gegeten”, zegt Marcel. “Had mijn moeder speciaal gemaakt voor de wedstrijd”. “Oh, ja lekker”, zegt Pietje, die zelf alleen een paar witte boterhammen met pindakaas op heeft...
Dan is het zover alle jongens staan klaar op de startblokken om hun race te zwemmen. Pietje houdt het niet meer van de spanning. Als hij eerst maar in het water ligt dan gaat dat gevoel wel over. “Op uw plaatsen”, “PANG”, de jongens duiken tegelijk het water in. Marcel zwemt in baan 4 en Pietje in baan 3. Pietje ziet al snel dat Marcel direct voor hem zwemt. “Daar gaat ie alweer…”, denkt Pietje. Baan na baan zwemt Pietje zo hard hij kan. Marcel ligt een halve baan voor Pietje terwijl ze nog 15 banen te gaan hebben. Pietje houdt Marcel nog steeds in de gaten terwijl hij zich op zijn slag concentreert. Hij probeert zo netjes mogelijk te zwemmen. Het lijkt zelfs wel of hij steeds dichter bij Marc komt. De afstand wordt kleiner tussen de jongens! Nog 10 banen…Maar Pietje verliest toch altijd van Marcel? Pietje wordt hoe langer hoe fanatieker en voelt een enorme kracht binnenin zijn lichaam. Hij zwemt zo hard hij kan en ligt op een bepaald moment echt vlak achter Marccel. Nog 5 banen…“Ik kan dit winnen! Ik kan echt van hem winnen!” giert er door het hoofd van Pietje. In de laatste 3 banen lijkt Pietje zijn eigen krachten niet te kennen, hij zwemt en zwemt, Marcel voorbij! “Pietje wint!”. Dit is niet te geloven, dit is nog nooit gebeurt.
Als Pietje trots op de kant klimt, krijgt hij een aai over zijn bol van de trainer. “Heel goed gedaan Pietje, ik ben echt trots op je”. Pietje glundert en zijn ogen stralen. Marc is minder blij, hij kan maar niet bevatten dat hij deze keer niet gewonnen heeft. “Ik had geen macaroni moeten eten!” roept hij de trainer toe. Pietje moet er een beetje om gniffelen.
Het heeft heel lang geduurd maar hij heeft altijd hoop gehouden eens de beste te zijn. Hij is zijn best blijven doen en blijven geloven in zichzelf. Vandaag is het hem gelukt... de kleine, tengere, fijne Pietje heeft die grote, stoere, sterke Marcel laten zien dat ook hij een winnaar kan zijn!
Pietje zwemt al een aantal jaren bij een zwemclub. De jongens en meisjes daar zijn aardig en ze hebben heel veel plezier samen. Een paar keer per week gaat Pietje op zijn fiets naar het zwembad, door weer en wind. Pietje heeft niet altijd zin om te gaan maar als hij eenmaal aan het zwemmen is voelt hij zich heel fijn. Op zaterdagen zwemt Pietje meestal met zijn clubgenoten op wedstrijden die door het hele land zijn.
Marcel is een vriend en clubgenoot van Pietje. Marcel is heel groot en stoer. Marcel heeft ook altijd vriendinnetjes terwijl Pietje vaak vol bewondering naar Marcel kijkt en niet zo in meisjes geïnteresseerd is. Marcel heeft al hele brede schouders en ook gespierde armen. Pietje niet die is klein en slank. Op wedstrijden wint Marcel vaak de eerste prijs en hij verslaat Pietje elke keer! Dus als Marcel 3e wordt dan valt Pietje buiten de prijzen. Marcel is ook zo sterk! Pietje is minder sterk maar heeft wel een hele goede techniek. Vandaag gaan ze allemaal de 1500 meter borstcrawl zwemmen. Dat zijn maar liefst 60 baantjes van 25 meter! Pietje is best zenuwachtig omdat hij zoveel banen moet zwemmen want normaal zwemmen ze op wedstrijden korte afstanden. Marcel is bezig met zich op te warmen door rekoefeningen en Pietje doet fanatiek mee. “Ik heb macaroni gegeten”, zegt Marcel. “Had mijn moeder speciaal gemaakt voor de wedstrijd”. “Oh, ja lekker”, zegt Pietje, die zelf alleen een paar witte boterhammen met pindakaas op heeft...
Dan is het zover alle jongens staan klaar op de startblokken om hun race te zwemmen. Pietje houdt het niet meer van de spanning. Als hij eerst maar in het water ligt dan gaat dat gevoel wel over. “Op uw plaatsen”, “PANG”, de jongens duiken tegelijk het water in. Marcel zwemt in baan 4 en Pietje in baan 3. Pietje ziet al snel dat Marcel direct voor hem zwemt. “Daar gaat ie alweer…”, denkt Pietje. Baan na baan zwemt Pietje zo hard hij kan. Marcel ligt een halve baan voor Pietje terwijl ze nog 15 banen te gaan hebben. Pietje houdt Marcel nog steeds in de gaten terwijl hij zich op zijn slag concentreert. Hij probeert zo netjes mogelijk te zwemmen. Het lijkt zelfs wel of hij steeds dichter bij Marc komt. De afstand wordt kleiner tussen de jongens! Nog 10 banen…Maar Pietje verliest toch altijd van Marcel? Pietje wordt hoe langer hoe fanatieker en voelt een enorme kracht binnenin zijn lichaam. Hij zwemt zo hard hij kan en ligt op een bepaald moment echt vlak achter Marccel. Nog 5 banen…“Ik kan dit winnen! Ik kan echt van hem winnen!” giert er door het hoofd van Pietje. In de laatste 3 banen lijkt Pietje zijn eigen krachten niet te kennen, hij zwemt en zwemt, Marcel voorbij! “Pietje wint!”. Dit is niet te geloven, dit is nog nooit gebeurt.
Als Pietje trots op de kant klimt, krijgt hij een aai over zijn bol van de trainer. “Heel goed gedaan Pietje, ik ben echt trots op je”. Pietje glundert en zijn ogen stralen. Marc is minder blij, hij kan maar niet bevatten dat hij deze keer niet gewonnen heeft. “Ik had geen macaroni moeten eten!” roept hij de trainer toe. Pietje moet er een beetje om gniffelen.
Het heeft heel lang geduurd maar hij heeft altijd hoop gehouden eens de beste te zijn. Hij is zijn best blijven doen en blijven geloven in zichzelf. Vandaag is het hem gelukt... de kleine, tengere, fijne Pietje heeft die grote, stoere, sterke Marcel laten zien dat ook hij een winnaar kan zijn!
